| -Ман аз ноҳияи Файзобод ба Шумо занг мезанам. Гап дар сари он аст, ки оиладораму ду фарзанд дорам, вале боз як духтареро дӯст доштам. Ӯ ҳам маро бениҳоят дӯст медорад. Аз Шумо маслиҳат пурсиданиам, ки ӯро ба занӣ гирам ё не? -Бигӯед, ки оё зани шумо ягон гуноҳе ё камбудие дорад?
-Не, хайр ҳамин тавр… гаштем, ба ҳамдигар маъқул шудем. -Гуфтаниед, ки Лайливу Маҷнун шудаед?
-Нею… Хайр, маъқул аст. Мегӯяд, ки маро ба занӣ гир. -Оё зану фарзандонатон дар зиндагӣ танқисие надоранд? Магар зиндагии серу пур доред?
-Зиндагӣ бе камбудӣ намешавад… -Вақте зиндагии зану фарзанди худатон камбудиҳо дорад, оилаи дуюмро чӣ тавр таъмин мекунед?
-Хайр, як бало мекунем. Мардакем-ку охир. -Ҳамсаратон розист, ки зан гиред?
-Не. Вай хабар надорад. -Ин тавр бошад, Шумо кафолат дода метавонед, ки баъди зан гирифтани Шумо дар байни ҳамсаронатон мӯйканиву рӯйканӣ намешавад?
-Хайр, инро ҳеҷ кас намедонад. -Розӣ мешавед, ки замоне фарзандонатон аз Шумо ҷудо гарданд?
-Не. -Боварӣ доред, ки зани дуюм шуморо хушбахт месозад?
-Хайр, вай мегӯяд, ки гир… Аз идора:
Хонандагони азиз! Албатта, аллакай эҳсос намудед, ки ба идома додани ин гуфтугӯ ҳоҷате нест. Мусоҳиби мо, ки номи худро пинҳон дошт, танҳо аз рӯи ҳавову ҳавас бо духтари дигар ошноӣ пайдо намудааст. Оқибати чунин муносибатҳо маълуманд. Гумон аст, ки ин мард бо ишқи «нав»-у ҷавони худ то охир зиндагӣ кунад. Пас, беҳтар он аст, ки ҳарду- ҳам ин мард ва ҳам маҳбубаи ӯ аз роҳ баргарданд. Беҳуда фардои хешро зери хатар нагузоранд. Аз сомонаи "Мухаббат ва оила".
|
